“Velhasıl kelam! Kalp herkeste var, yürek başka birşey...” demiş, Hazreti Mevlana.
İsabetiyle; göstermelik sevgi ve saygıyla kucaklayanların bağrında; acaba neler var?
Gıybet ile tutulmuş yük, kıskançlık ve çekememezlik ile alınmış yol, öfkeyle doruklanmış “ Haset “ olmuş, kokuşmuş zulümleri var.
Gün / öğün zihin beslenme şekilleri…
İşte, beyni hasarlı vicdansız bu insanların bir de “ Keş “ olanları var; oldular mı “ Dünyayı ben yarattım! “ derler..
Ki bunların itirafçı olmalarını sağlamak, çok basittir.
Onlar alkolü ağızlarıyla değil, ( ………. ) içerler.
Ortamında olun!
Bilmeyenler görsün, duysun!..
Delil olsun!..
Gazı verin!..
“Yarasın!..“
Çabuk varsın sona!..
Bak işte, sarhoş oldu zil zurna…
Kendilerinin ne ( … ) olduğunu bilmeden,
Başımıza filozof kesilirler.
Kesilsinler!..
Övün, alkışlayın!..
Hep sizi sorgulasın!..
“Sabır!..“
Bağırsın!..
Konuşsun!..
Zırvalasın!..
Masaya, yığılsın, gerilsin ve vursun!..
Sizde vurun…
Katılın!
Sonunda;
Bizlere “Nefret“ hediye ederek,
Ele güne karşı da haklı olarak,
Kahır şifrelerini çözerek,
Yaşamımızdan “İlletli bir insan“ çıkartmamızı kolaylaştırırlar.
Hele, bir yakınınız ise…
Asalak “Kokuşmuş Haset“ sıfatlı mahluk olarak…
Siz, hep ama sakin olun!
Farklı olun,
Terbiyesizliğine ayna tutun!..
Elinizde kalmasın,
Başınıza bela olmasın!..