25 Ekim 2021 tarihinden beri Arnavutluk Tiran’dayım. Bu benim üçüncü ziyaretim.
Arnavutluk Tiran Büyükelçimiz Sayın Ahmet Murat Yörük ve Sevgili Eşi Ayşegül Erdal Yörük ile 2017 yılında bir öğlen vakti Mardin’de @cercismuratkonagi öğlen yemeğinde tanıştık. Bir reyhan şerbeti ile başlayan dostluğumuz dostluktan öteye taşındı.
İlk görev yıllarımda Arnavutluk’ta düzenledikleri 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Resepsiyonunda yemekleri hazırlamıştım. Yaklaşık 1200 misafire Türk yemeklerini tattırmıştık.
2020 Ocak ayında Osmanlı Tatlıları ve bu yıl tekrar 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Resepsiyonu...
Buraya gelmeden önce Büyükelçimizin Eşi Aysegül Hanım bana burada 3500 çocuğa ve onların annelerine bakan bir vakıftan bahsetti. Yetim çocuklara bakan 200 yetim annesinin olduğunu ve bu kadınları vakfın kısıtlı şartlarda desteklediğini ve hiçbir gelirleri olmadığını anlattı.
Onlara Türk yemekleri öğretelim belki onlara bir kapı açılır demişti Ayşegül Hanım.
Hemen projelendirdik. Benim hiçbir talebim yok. Umarım onlar için birlikte bir şeyler yapabiliriz diyerek Tiran’a geldim.
Geldiğimden beri o annelerle çalışıyorum. Çarşamba günü düzenlenecek bir törenle annelerimiz sertifikalarını alacaklar. Artık mükemmel baklava, su böreği, mantı, yaprak sarma, şekerpare ve Türk yemekleri yapabilen annelerimiz yıl sonuna kadar Tiran’da sürdürülebilir bir gelir elde edebilmelerine destek verebilmek için bir restorana sahip olacaklar. Ben sanırım daha çok gidip geleceğim.
Ben bir sosyal gastronomi şefiyim. Benim işim sadece tabak yapmak değil. Yaptığım tabakla hayatları iyileştirmek!
Bu anneler hassas ve dezavantajlı gruptalar. Çabuk üzülüyor ve çabuk dudak bükebiliyorlar. Hayal kırıklıkları çok fazla. Ortak özellikleri hepsinin hayatlarını yetim çoçuklarına adamış olmaları. Bu sebepten çok fazla üzülüyoruz, sarılıyoruz, ağlıyoruz ama daha çok gülmek için sebep yaratıyoruz.
İnsanların yaralarını sarmak için ayni dili konuşmanın yetmediğini bir kez daha anladım.
Bu kadar özel bir projeyi hayata geçirmemize vesile olan Büyükelçimiz Ahmet Murat Yörük ve kardeşten öte eşi Ayşegül Erdal Yörük’e Alsar Vakfı’na ve sonsuz teşekkür ederim.