Hepimizin kişisel hayatında devrimlerimizin sayesinde varlıklarını en minimuma indirdiğimiz ama buna karşı katlanmaya devam etmek durumunda olduğumuz tiplemeler vardır.
Bende de var bir iki tane bunlardan uzun süredir.
Yüzeysel olarak bakacak olsan,
hayatını ve üretimlerini yıllardır içeriden sabote etmeye çabası içinde ve normalde buna kızman gerekir.
Ben kızamıyorum.
Sevgi pıtırcığı dili ve edebiyatı olsun diye söylemiyorum.
Kızamıyorum, kafası biraz çalışan insan kızmaz müteşekkir olur çünkü.
Arkadaş olamaz böyle birşey.
Benim için tasarladığı her kötülük, benim hayatımda muhteşem şeylere dönüyor.
Bunları gördükçe daha hiddetleniyorlar sonrasında
yeni bi atağa kalkıyor yeni bir batağa saplanıyorlar, böyle bir kısır döngüleri var.
Kötü niyetli İyilik Perileri diyorum bunlara.
Niyet berbat ama sonuç senin adına Muhteşem.
Her yaptıklarının sonucunda herşey daha güzelleştikçe
Ben gerçekten mahçup oluyorum burada.
Torpilim falan yok sistem böyle.
Yorumlarda somut ipucu isteği, tahmin vesaire olmazsa sevinirim.
Saadet zincirinin bozulmasını istemiyorum.
Bu böyle devam etsin, biz de buradan tecrübe ettiklerimizi dostlarımızla paylaşıp keyfini çıkaralım.
Bu gibi şeyler için teker teker yazı yazmaya zaten değmez.
Bu tipler başımızdan eksik olmasın.
Neden?
İnsan iyilikleri dostlarından beklemeye alışık.
Bir de iyiliğin alnında neonlarla İYİLİİİİK yazmak zorunda.
Çok zekisin ya.
İyilik alnında yanıp sönen ışıklarla yazılıysa şıp diye anlıyorsun.
Diğer türlü olursa şapırdıyor.
İyiliği Kötülüklerden Almaya Alışık Değiliz.
Kötü De Kötülük Yaparak İyilik Vermeye Hazırlıklı Değil.
Yoksa uyanır, sürdürmez.
Hayatta kendimi en çok şanslı saydığım konulardan biri dostlar konusudur.
Normalde bir insanın hayatta bir tane gerçek dostu varsa ne şanslı ona.
Gerçekten dostum diyerek, güvenebileceğim yüzlerce belki de binlerle insan var hayatımda.
Temas ettiğimiz frekansın özelliği bu, bizlerin değil.
Para değil dost biriktirmek ne güzel diğer yanda.