Osmanlı Sarayında Tatlılar Ve Turşular
Helvahane’de Muharrem’in onuncu günü aşure pişirilir, başta sultan olmak üzere, hanedan üyelerine, Saray ve Harem halkına gümüş, tombak ve porselenden yapılmış, ipekli kumaşlara sarılmış testiler içerisinde gönderilirdi.
Saray’dan dışarıya gittiği gibi, dışarıdan da saraya testiler içinde aşure gelirdi. Saray’da “süzme aşure” yapılır, diğerlerinden farklı olarak içine “göbek miski” katılırdı.
Sultanın veya valide sultanın himayesinde imarethanelerde pişirilen aşureler de halka dağıtılırdı.
Saray’ın has bahçesinden, Edirne Sarayı’ndan, İstanbul’daki has bahçelerden reçel için malzeme temin edilirdi. Limon, turunç, yeşil ceviz, vişne, kızılcık, şeftali, kavun, karpuz, kabak, patlıcan, ağaç kavunu, ayva, hünnap, gül, menekşe, fulya ve turunç çiçeği...
Gibi hazırlanan reçellerin arasında en makbul olanı her yıl Edirne’den getirilen ve “gülbeşeker” denilen gül reçeliydi. Reçel yapımında tatlandırıcı olarak şeker tercih edilir, bazen bal da kullanılırdı. Saray’da elma, mersin ve hünnap başta olmak üzere rub ve murabbalar (marmelât türleri) da hazırlanırdı.
Helvahane’de baklava, lokma, zerde, palûze, hanedan üyeleri ve az sayıda kişi tarafından tüketilen kadayıf gibi tatlıların yanı sıra akide şekerleri de yapılırdı.
Sebze turşuları ile birlikte erik, üzüm, armut ve elma turşuları da Helvahane’de hazırlanırdı. Turşular Çin porseleni küpler ve seramik kavanozlarda saklanır, Osmancık’tan kebere, Gelibolu’dan üzüm, Bursa’dan nane turşusu getirilirdi.